Ata San Pedro o viño ten medo.
En San Xoan xa a sardiña molla o pan.
Entre San Xoan e Santiago Deus nos libre dun nubrado.
O que xexua por san Xoan, ou e parvo ou non ten pan.
A chuvia de San Xoan tolle o millo e non da pan.
O home e a pesca aos tres dias apesta.
Quen peixes queira pescar, tense que mollar.
O millo mesto no cesto,o millo raro no canastro.
Ai ven San Pedro co seu xerro.
No hay comentarios:
Publicar un comentario